मनका ब्यथा भुलाएर उडी जाने चरी

मनका ब्यथा भुलाएर उडी जाने चरी
चरी जस्तै चन्चल तिमी भुलु म कसरी
- - - - - -
अस्ताएका घाम अनि मधुर दिनको हाँसो
के नै रह्यो बाँकी अब तिम्रो भन्नु नासो
घाम लागोस् अब यहा या त परोस् झरी
अतितले रुन्छ मन बुझाउँ कसो गरी
- - - - - -
आउने आशमा चौतरीमा कुर्थे भारी राखी
पर्खन्थे म तिम्रै बाटो सिद्धामाई भाकी
लाश नै त रैछ जिवन आश मरी जादा
नरुनु नि तिम्रै छेउ मेरो लाश लादा
- - - - - -
बाचाहरु सल्किएर बढ्दा मनमा राप
कोट्याएर हेर्छु अतित् कहा भयो पाप
समय नै खोटो हो कि भाग्य मेरो खोटी
उत्तम जिवन मधुर मुस्कान चाह कोटी कोटी
- - - - - -
आत्तिएर पाईलाहरु हड्बडाए माया
तिम्रै नजिक हुनेछु म हेर्ने गर्नु छाया
जिवनको रथ तिम्रो हाक्नु साथ साथ
कठिन मोड आए कतै हिड्नु समाई हात

मनका ब्यथा भुलाएर उडी जाने चरी
चरी जस्तै चन्चल तिमी भुलु म कसरी

चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

केही क्षण मिठा बात गरेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

कस्ले भन्यो परायाको छड्के आँखा छैन
एक दुई पटक मन्द मुस्कान छरेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

भेल हो की साच्चै ठुलो पिरतीको खोला
कठिन त पक्कै छैन तरेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

हास्छौ किन पिरतीमा कोही मर्यो सुन्दा
पत्यार पाउन पिरतीमा परेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

उमेरमा उन्मुक्तता नहासेकै राम्रो नानु
ओईलिएको गुलाफ जस्तै झरेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर

केही क्षण मिठा बात गरेर त हेर
चाह, मनको ढुकढुकी चरेर त हेर