रेविज लाग्न सक्छ..

सुन्छु,
सहरमा कुकुरहरु छ्यास्ब्यास्ति छन् रे
कहिले टन्टलापुर घाममा तातिन्छन् रे
कहिले सडकपेटीमा उफ्रिउफ्रि मातिन्छन रे
सोझा साझा आए घुक्छन रे
बलिया कोहि आए लुक्छन रे
होशियार! क्षणमै त्यो जाग्न सक्छ
फेरि क्षणमै भाग्न सक्छ
कहिकतै झुक्याएर टोक्ला
रेविज लाग्न सक्छ।।


मुखमा रेविजग्रस्त र्याल बोक्दै
पुच्छरले झिङगा भगाउँदै
यो मौका पर्खिरहन्छ रे
एकाग्र भइकहिले
समजसेवा बोल्न सक्छ रे
क्षणमै देखिने कुकुर
क्षणमै हराउछ रे
अजकाल त झन
सुत्नै नसक्ने गरी रातभर कराउछ रे
साबधन ! स्वार्थको लागि रातभर जाग्न सक्छ
पर्दैन धेरै एक टोकाइमै रेविज लाग्न सक्छ।।

पर सुनेको यी सबै बौलाएका हुन् रे
घरको दाम्लो काटि भागेकान रे
फर्किन शाहस अझै छैन रे
मालिकले पत्याउने कुरै भएन
त्यसै भएर , उस्तै उस्तै मिली सधै घुक्छन् रे
सानालाई पेले पनि ठूला आउदा लुक्छ रे
एकदिन कुकुरहरु फर्कनसक्छन्
ढोका ढक्ढक्याउलान
खबर्दार! ढोका खोल्ने चेस्टा नगर
युगौ पछि कुकुर बौलाएर फर्केको छ
उस्तै टोकाइ पछि भाग्न सक्छ
फेरि रेविज लाग्न सक्छ!!!

कुनै अग्ला कुनै होचा समान छैन छानु ।।।

मैले तिम्लाई बारम्बार भन्ने गर्थेँ सानु
वोल्लो घर पल्लो घर समान छैन छानु
कुनै अग्ला कुनै होचा समान छैन छानु

भोक मिठो भोजन भन्दा त्यो त हो है हेर
,,,,,र पनि त कहा छन र बरबर मानु
सुनको थालमा खाने पनि भातै खाने गर्छन्
एक छाक चामल पाउँदा कोहि दङग पर्छन्
असमानता पर्याप्त छ त्यो त हो है हेर
साहुको रिन तिर्न नपाइ धेरै यहा मर्छन् ।।।।

आदर्शको कानुन भित्र माखेसाङ्ला लुक्छन्
मान्छे ठूला बिचार साना तर अझै भुक्छन्
आधा गाग्रा छचल्किन्छ त्यो त हो है हेर
बोलेजति पुर्याउन त्यस्ता सधै चुक्छन्
अझै पनि तिमीलाई घच्घच्याउछु सानु
कतै होला भोकमरी कतै सुनको छानु
बुझ्नुपर्ने धेरै हुन्छन् त्यो त हो है हेर
यत्तिकैमा भोलि आए थाप्नु पर्ला मानु
कुनै अग्ला कुनै होचा समान छैन छानु ।।।

रातको एकान्तमा दियो लिएर

म पर्खिरहन्छु ,
रातको एकान्तमा दियो लिएर
तिमी लड्दै आ'उछौ रक्सी पिएर
दिन
आफैमा अभिशाप् भैरहेछ
जीवन
कुर्नैमै तिमीलाई गैरहेछ
कस्तो बिडम्बना
तिमी हासेर हेर त मेरो मन रोहिरहेछ।

जब छोरो सुत्छ
तब तिम्रो बाटो हेरी पर्खन्छु
अन्धकारमा जब रुन्छ
थम्थम्याउन म फर्कन्छु
तिमी जब आ'उछौ लर्बराउदै मात्तिदै
तब सिडी ओर्लन्छु म आत्तिदै
अझै पनि पीडामा तड्पी तड्पी बाँचिरहेछु
रक्सीबिनाको मनले हेर त
यी! हजारौ दुख लुकाई म हाँसीरहेछु।

जब,
जब पस्कन्छु थालमा म भात
बेहोसीमै
बजार्छौ मै माथी लात
मान्दैन मन तिमी टन्न पेट्मा आएपनि
तिम्रो कसम्,
माया अझै लाग्छ रक्सी खाएपनि
अझै तिम्रो आगमनमा सुख पाइरहेछु
राम्ररी सुन त ,
आर्तनाद होइन सुखको गीत म गाइरहेछु।

न त भोक हुन्छ दिनमा
एकान्त लाग्छ त
तिमीबिनाका ती छिनमा
हरछण,
तिम्रै निम्ती म बाँचिरहेछु
सुखी राख्न तिमीलाई,
छण छणको रोमन्छ नासिरहेछु
पतीको आखाले हेर त
नाङै पनि आज म बाँचिरहेछु।

सोच त,
रक्सी नखाएको रातमा
हामी दुई साथमा
गुलब लीई हातमा
आहा! सपना सचिरहेछु
त्यै छणको पर्खैमा
रोइरोइ आज म बाँचिरहेछु
साच्चै ,
चोखो आत्माले हेर त
हजारौ पीडा लुकाईकन म हाँसिरहेछु।।।